W czasach piastowskich Śląsk należał do Polski, ale pierwsze zamki murowane zaczęły powstawać dopiero w okresie rozbicia dzielnicowego, pod panowaniem książąt śląskich. Jako przykład można podać zamek w Krośnie Odrzańskim oraz zamek w Kożuchowie.
Zamek w Krośnie Odrzańskim zbudował Henryk Brodaty na początku XIII wieku, obok przeprawy przez Odrę. Zamek przyległ do miasta i od początku otoczony był fosą. W ostatecznym kształcie zamek miał cztery skrzydła, z dużym budynkiem bramnym. Książę Henryk Brodaty lubił zamek w Krośnie Odrzańskim, często w nim mieszkał, tu zresztą zmarł. W czasie wojen z Tatarami na zamku schroniła się księżna śląska Jadwiga. Zamek okazał się bezpiecznym schronieniem, nie zdobyli go również husyci w 1434 roku. Zamek w Krośnie Odrzańskim był kilkakrotnie rozbudowywany i przebudowywany, część zamku zyskała styl renesansowy. Pod koniec XV wieku przeszedł we władanie Brandenburgii. W czasie wojny trzydziestoletniej Szwedzi wybudowali wokół zamku umocnienia bastionowe. Po wojnie trzydziestoletniej znaczenie militarne zamku systematycznie spadało, zamek niszczał. Dzieła zniszczenia dokonali żołnierze sowieccy w 1945 roku. Obecnie częściowo odbudowany zamek jest siedzibą instytucji kultury, w tym niewielkiego, ale ciekawego muzeum z wystawą poświęconą lokalnemu winiarstwu.
Zamek w Kożuchowie powstawał w XIII i XIV wieku na miejscu starego grodu z inicjatywy książąt głogowski-żagańskich. Najpierw zbudowano wieżę stołp, którą otoczono ziemno-drewnianymi umocnieniami. Później wieża została otoczona czworobokiem murów, do których od wewnątrz dobudowano budynek mieszkalny. Z czasem zamek zyskał drugi obwód murów i był rozbudowywany. Do ukończenia budowy zamku w Kożuchowie, był on rozbudowywany w co najmniej pięciu etapach. Później również była prowadzona rozbudowa. Budynek bramny z opuszczaną broną powstał dopiero pod koniec XV wieku. Od strony miasta zamek był oddzielony fosą, przez zwodzony most, z pozostałych stron były tereny bagienne i podmokłe. W XVII wieku zamek był siedzibą zakonu karmelitów, którzy zbudowali jeszcze jedno skrzydło mieszkalne. W XVIII wieku karmelici dokonali istotnej przebudowy zamku, rozbierając zewnętrzne mury, budując dużą kaplicę i przesuwając wjazd na dziedziniec w kierunku zachodnim. W XIX wieku na zamku była pruska zbrojownia, a następnie kaplica ewangelicka. Ewangelicy również dokonali pewnych zmian i w tym kształcie zamek przetrwał II wojnę światową. Obecnie na zamku siedzibę mają instytucje kultury.
