W państwie zakonu krzyżackiego powstawały nie tylko zamki rycerskie zakonników krzyżackich, ale budowli je również inni. Przypomnijmy sobie zamek w Olsztynie, Lidzbarku Warmińskim, czy w Kwidzynie. Te zamki budowali biskupi lub kapituły diecezji obejmujących państwo zakonu krzyżackiego. Państwo to powstało za zgoda papieży, a jednym z warunków było oddanie kościołowi jednej trzeciej terenów zdobytych na Prusach. W ten sposób każda z diecezji sprawowała rządy cywilne nad znacznymi obszarami państwa zakonnego. Biskupi wydzieli ze swoich terenów trzecią część na utrzymanie kapituły, czyli ciała kolegialnego wybierającego biskupów w tych diecezjach. Do obrony terytorium biskupi i kapituły budowali zamki. Znane są zamki na Warmii oraz zamki kapituły pomezańskiej w Kwidzynie i Szymbarku.
Zamek kapituły pomezańskiej w Kwidzynie (https://discover.pl/zamek-w-kwidzynie/) rozpoczęto budować w pierwszej połowie XIV wieku. Źródła pisane z 1334 roku odnotowują istnienie murów obwodowych i rozpoczętą budowę skrzydeł zamku. Zamek w Kwidzynie budowano wzorując się na zamkach krzyżacki, zapewne robili to również ci sami majstrowie budowlani. Była to budowla z kamieni i cegieł, zbudowana na planie kwadratu z czterema skrzydłami i krużgankiem na wewnętrznym dziedzińcu. Zbudowano również przedzamcze od strony północnej. Zamek ma gdanisko charakterystyczne dla krzyżackich zamków, wysunięte daleko poza obręb murów. Gdanisko powstało dość późno, bo w drugiej połowie XIV wieku, kilkadziesiąt lat po ukończeniu zamku. W Kwidzynie jest również wieża studzienna, która swoim wyglądem i połączeniem z bryłą zamku przypomina gdanisko w miniaturze. Do zamku przylega katedra pomezańska, a jedną z wież zamkowych podwyższono i przebudowano na wieżę katedralną, pełniąca również funkcje wieży obserwacyjnej. Zamek był kilkakrotnie uszkadzany w czasie wojen zakony z Polską. Od połowy XVI wieku jest to budynek administracji Prus Książęcych. Zamek pełnił różne funkcje, więc był przebudowywany, po upadku Rzeczypospolitej rozebrano skrzydło wschodnie przylegające do katedry i reprezentacyjne skrzydło południowe. Dopiero w drugiej połowie XIX wieku zaprzestano dewastacji i częściowo zrekonstruowano zamek. Obecnie jest to siedziba muzeum.
W drugiej połowie XIV wieku powstał zamek w Szymbarku, który pełnił raczej funkcje reprezentacyjne (https://discover.pl/zamek-w-szymbarku/). Było to duże założenie na planie o wymiarach 75×92 metry, z murem obwodowym z dziesięcioma basztami wystającymi nieco przed lico muru. Jedna z baszt pełniła funkcje gdaniska. Dziedziniec był zabudowany budynkami mieszkalnymi, początkowo drewnianymi, od XV wieku murowanymi. Po sekularyzacji państwa zakonu krzyżackiego zamek zmieniał właścicieli, a pod koniec XVII wieku przejęła go rodzina von Finckenstein. Zamek został przebudowany w stylu barokowym, a znacznie później dokonano regotyzacji zamku. Finckensteinowie posiadali zamek do 1945 roku, z tym, że w czasie II wojny światowej zamek w Szymbarku przejęło SS. Po wojnie rezydowali tam żołnierze radzieccy, którzy spalili zamek w 1946 roku. Ocalały tylko mury. Obecnie są to ruiny, z pewnymi nadziejami na częściową odbudowę.
